Voorjaar 1996. Op het plein voor de school schiet een boom van een man me aan. Bob Bronshoff. Hij is fotograaf. Hij wil met ons mee, een tijdje De Dijk volgen.

‘Een jaar. Twee jaar. Whatever,’ zegt hij. Toe maar. Wij van De Dijk hebben het niet zo op gefotografeerd worden. Eind 1996. Onze cd De Stand van de Maan nadert zijn voltooiing. We hebben foto’s nodig voor het boekje. Ik ga eindelijk bij Bob langs. Hij laat me foto’s zien… Als hij ons wil volgen, graag! Vanaf dat moment gaat het bijna vanzelf. over een periode van anderhalf jaar is Bob er vaak bij. Om te fotograferen. Om vast te leggen wat het is. Zoals het is, is het prachtig, naar onze stelligste overtuiging. Gewone momenten. Geweldige momenten. Bob is mee en fotografeert. Zijn foto’s laten zien waarom we een band zijn. Hoe leuk het is om muziek te maken. Waarom we er al zo lang drie, vier keer per week opuit trekken. Met ons vijven. Met Jantien erbij en de blazers. Met de crew en Jos en Bas. Met Wanda van kantoor en Kees achter de schermen. Waarom we al zeventien jaar met elkaar De Dijk zijn.

Tekst; Huub van der Lubbe
Fotografie; Bob Bronshoff

ISBN 90 388 1389 9

130 pagina’s

Nijgh & Van Ditmar
september 1998