Tien jaar geleden ontstond GroenLinks uit CPN, PPR en PSP, de drie partijen ter linkerzijde van de PvdA. In die tien jaren heeft GroenLinks zich in de Tweede Kamer ontwikkeld tot een oppositiepartij die niet meer genegeerd kan worden. Dat kan voor een niet onbelangrijk deel op het conto van partijleider Paul Rosenmoller worden geschreven. Onder zijn leiding beperkt GroenLinks zich niet alleen tot kritiek, maar dient ook – en vooral – voorstellen in waarmee de politieke tegenstanders in de eigen richting getrokken kunnen worden.

En op allerlei terreinen, bijvoorbeeld defensie en buitenlands beleid, valt GroenLinks steeds minder van de ‘mainstream’ politiek te onderscheiden. Steeds vaker wordt dan ook over GroenLinks gesproken als mogelijke regeringspartij. Mei 1999, na de val van het kabinet Kok over de invoering van het correctief referendum (de ‘nacht van Wiegel’), leek het zelfs even al zover te zijn. Dit dubbelportret bevat vele zwart-witfoto’s van fotograaf Bob Bronshoff die het afgelopen jaar de Haagse tweede kamerfractie van Groenlinks dicht op de huid volgde.Hij fotografeerde o.a. werkbezoeken, fractiedagen en partijbijeenkomsten en geeft zo een blik op het interene functioneren van de tweede kamerfractie in de periode van 1999/ 2000 .De ontwikkeling van een ‘regeringspartij in wording’ wordt door Toof Brader accuraat beschreven.

ISBN 90 5330 299 9

Uitgeverij Mets & Schilt (2000)